skarbowa
Encyklopedia PWN
ekon. jedna z danin publicznych charakteryzująca się zespołem cech, które wyróżniają się spośród pozostałych danin.
ogół sądów jako odrębnych organów państwowych, sprawujących wymiar sprawiedliwości na podstawie przepisów tzw. prawa sądowego (prawo cywilne, karne, procesowe, o ustroju sądów);
administracja
zawiadywanie, zarządzanie, także zespół zarządzający (kierujący) czymś.
[łac.],
prawo podjęcie starań przez sprawcę czynu zabronionego w celu zapobieżenia ujemnym skutkom własnego zachowania się lub naprawienia wyrządzonej szkody, a także ujawnienia istotnych okoliczności popełnionego czynu albo zaniechanie dalszej działalności kryminalnej.
fiskalizm
ekon. system, w ramach którego jest realizowana polityka podatkowa (podatek) państwa;
[łac. fiscalis ‘należący do skarbu państwa’],
prawo publiczny środek przymusu stosowany w imieniu państwa przez sąd wobec sprawcy przestępstwa lub wykroczenia, wyrażający społ. potępienie czynu zabronionego i polegający na wyrządzeniu określonej dolegliwości osobistej w takich dobrach, jak: wolność, mienie, cześć, życie.
