czynny żal
 
Encyklopedia PWN
czynny żal,
prawo podjęcie starań przez sprawcę czynu zabronionego w celu zapobieżenia ujemnym skutkom własnego zachowania się lub naprawienia wyrządzonej szkody, a także ujawnienia istotnych okoliczności popełnionego czynu albo zaniechanie dalszej działalności kryminalnej.
W pol. prawie karnym cz.ż. występuje przy różnych formach popełnienia przestępstwa lub wykroczenia oraz przy niektórych typach przestępstw; uchyla lub ogranicza odpowiedzialność karną sprawcy, np. bezkarne jest usiłowanie przestępstwa, jeżeli sprawca zapobiegł skutkowi przestępnemu lub można zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, jeżeli sprawca starał się zapobiec skutkowi. Bezkarne jest także podżeganie do przestępstwa lub pomocnictwo, jeżeli sprawca dobrowolnie zapobiegł dokonaniu czynu zabronionego, a jeżeli starał się mu zapobiec, można zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary (nie dotyczy to jedynie prowokatora); po dokonaniu czynu karalnego cz.ż. stanowi okoliczność łagodzącą. Specjalną regulację zawiera Kodeks karny skarbowy z 1999: nie podlega karze za przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, kto po popełnieniu czynu zabronionego zawiadomił o tym organ ścigania, ujawniając istotne okoliczności popełnienia tego czynu, w szczególności osoby w nim współdziałające.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia