skali
Encyklopedia PWN
mat. przybliżone oszacowanie wartości danej liczby lub funkcji, określające w przyjętej skali (np. w skali liczb całkowitych, w dziesiętnej skali logarytmicznej itd.) przedział, w którym ta nieznana wielkość się znajduje;
urbanistyka
umiejętność budowy miast i kierowania ich rozwojem.
[łac. urbanus ‘miejski’],
stolica Polski i województwa mazowieckiego, pow. grodzki, na Nizinie Środkowomazowieckiej, obejmującej w granicach miasta część Kotliny Warszawskiej, Doliny Środkowej Wisły, Równiny Warszawskiej oraz krańce równin Wołomińskiej i Łowicko-Błońskiej, nad Wisłą (w obrębie miasta 28 km biegu rzeki); ośrodek aglomeracji warszawskiej.
kartografia
dziedzina nauki i techniki obejmująca teorię oraz metody sporządzania i użytkowania map, a także atlasów, globusów, modeli plastycznych i innych;
[gr.],
kwarta
muz. czwarty stopień skali diatonicznej (diatonika, skala, muz. ), także interwał między pierwszym a czwartym stopniem, drugim a piątym itd., złożony z 4–6 półtonów;
[łac.],
nacjonalizacja
jedna z form upaństwowienia, przejęcie przez państwo praw własności ziem, przedsiębiorstw i kapitału na podstawie odrębnego aktu prawnego;
[łac. natio ‘naród’],
