sina
Encyklopedia PWN
Synaj, arab. Shibh Jazīrat Sīnā, hebr. Sinai,
półwysep w południowo-zachodniej Azji, w Egipcie, między zatoką Akaba na wschodzie i Zatoką Sueską na zachodzie;
kierunek w filozofii średniow., zapoczątkowany przez uczonych ang. w XII w. i rozwijający się w XIII w. na uniwersytecie w Oksfordzie;
okres historii w kręgu kultury europejskiej obejmujący czasy między upadkiem cesarstwa rzymskiego a przemianami zachodzącymi w Europie w dobie odrodzenia;
filozof, teolog;
włośnica, Setaria,
rodzaj z rodziny wiechlinowatych (traw), ok. 100 gat. roślin, przeważnie jednorocznych, pochodzących z południowo-wschodniej Azji;
Abbego warunek, warunek sinusów,
warunek, który musi spełniać układ optyczny, aby mógł dawać ostre obrazy również w przypadku promieni świetlnych padających pod dużym kątem:
