szkoła oksfordzka

szkoła oksfordzka,

kierunek w filozofii średniow., zapoczątkowany przez uczonych ang. w XII w. i rozwijający się w XIII w. na uniwersytecie w Oksfordzie;

powstanie sz.o. wiąże się z upowszechnieniem pism przyr. Arystotelesa oraz z dominacją arystotelizmu w wersji Ibn Ruszda i Ibn Siny; w sz.o. rozwijano neoplatońską metafizykę światła, wykorzystując arabskie traktaty z zakresu optyki; postulowano konieczność zastosowania matematyki w fizyce i przydatność tych nauk we wszystkich dziedzinach wiedzy; łączono teologię z naukami szczegółowymi; prekursorami sz.o. byli: Alfred z Sareshel, J. Blund i Adam z Buckfield, a jej gł. przedstawicielami — R. Grosseteste i R. Bacon.