sandomierskiego
Encyklopedia PWN
pow. ziemski w południowo-wschodniej części woj. świętokrz.;
miasto w województwie podkarpackim, w powiecie tarnobrzeskim, na pograniczu Niziny Nadwiślańskiej i Równiny Tarnobrzeskiej, nad Wisłą i uchodzącą do niej poza B.S. — Babulówką.
→ Sadok i towarzysze.
zawiązana 22 VIII 1704 przez szlachtę małopol. pod przewodnictwem miecznika koronnego S.E. Denhoffa przeciwko Szwedom i elekcji Stanisława Leszczyńskiego, a w obronie zdetronizowanego, na mocy uchwał konfederacji warszawskiej 1704, Augusta II oraz za sojuszem z Rosją;
działania 13 VII–29 VIII 1944 wojsk I Frontu Ukr. (dca marsz. I. Koniew) przeciwko niem. Grupie Armii „Północna Ukraina” (dca gen. J. Harpe) na obszarze na wchód od Lwowa po Sandomierz;
region w Polsce, → Kielecka, Wyżyna.
