różniczkowych
Encyklopedia PWN
matematyk rosyjski;
mat. początkowo — układy równań różniczkowych opisujących ruch zgodnie z dynamiką newtonowską.
dział matematyki rozwinięty w latach 60. XX w. przez A. Robinsona, będący ścisłą realizacją pochodzącej z XVII w. koncepcji G.W. Leibniza, który chciał oprzeć cały rachunek różniczkowy i całkowy na pojęciu nieskończenie małej;
matematyk;
Christoffel
matematyk niemiecki;
[krıstọfəl]
Elwin Bruno, ur. 10 XI 1829, Montjoie (ob. Monschau) k. Akwizgranu, zm. 4 III 1900, Strasburg,
dyfeomorfizm
mat. odwzorowanie różniczkowalne f między rozmaitościami różniczkowymi M, N (f: M → N) mające różniczkowalne odwzorowanie odwrotne f –1 (wymaga się, by różniczki df, d(f –1) były ciągłe);
[gr.],