rozpuszczalnością
Encyklopedia PWN
chromatografia
metoda rozdzielania jednorodnych mieszanin na składniki, w której wykorzystuje się różnicę sił oddziaływania tych składników z fazą ruchomą i nieruchomą (stacjonarną).
[gr. chrṓma ‘barwa’, gráphō ‘piszę’],
poligr. metoda wykonywania form drukowych przy użyciu komputera;
związki org., oligosacharydy o budowie cyklicznej, zbudowane z powtarzających się jednostek D-glukopiranozydowych;
biochem. zaburzenie struktury cząsteczek białkowych wynikające z rozerwania wiązań chemicznych (wodorowych, jonowych, mostków disiarczkowych) stabilizujących ich strukturę drugo-, trzecio- i czwartorzędową;
destylacja
proces fizykochemiczny polegający na przeprowadzeniu (przez ogrzanie) substancji ciekłych w stan pary, skropleniu (kondensacji) par przez oziębienie i następnie zebraniu skroplonych par — skroplin (czyli destylatu) w specjalnym naczyniu. Jest to metoda rozdziału mieszanin, której podstawą jest różnica w składzie pary i cieczy opisana równowagą termodynamiczną układu.
[łac. destillatio ‘ściekanie kroplami’],
francuski chemik i polityk.
