rozgałęzioną

Encyklopedia PWN

polietylen, PE,

polimer o budowie [–CH₂–CH₂–]_n, otrzymywany w wyniku polimeryzacji etylenu (etenu).

polimery

[gr. polymerēs ‘wieloczęściowy’],

związki złożone z makrocząsteczek organicznych lub (rzadziej) nieorganicznych;

silikony

[ang. < łac.],

polimery silikonowe,

syntetyczne materiały polimerowe, których gł. składnikiem są polisiloksany, tj. związki wielkocząsteczkowe o szkielecie siloksanowym zbudowanym, podobnie jak w krzemianach nieorg. (krzemiany), na przemian z atomów tlenu i krzemu –O–Si–O–Si–O–;

szczep,

biol. grupa gatunków wywodzących się od wspólnego przodka i przekształcających się w toku ewolucji;

tchawki,

narządy oddechowe większości stawonogów lądowych: niektórych pajęczaków, wijów, owadów i pazurnic, także stonóg;

żel

[fr. gelée ‘galareta’],

chem. układ przynajmniej dwuskładnikowy, w którym każdy ze składników tworzy oddzielną, ciągłą fazę rozciągającą się w całej objętości ż.;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>