robotyka
Encyklopedia PWN
automatyka
dział nauki i techniki obejmujący teorię i praktykę realizacji urządzeń zapewniających samoczynne (bez udziału człowieka lub z ograniczonym jego udziałem) działanie maszyn, mechanizmów i instalacji; w języku potocznym, słowo automatyka oznacza też często pewne funkcje i działania zapewniające samoczynną pracę jakiegoś urządzenia lub instalacji.
[gr.],
czujnik, sensor:
Międzynarodowa Federacja Automatyki, ang. International Federation of Automatic Control (IFAC),
organizacja nauk.-techn., zał. 1957, z siedzibą w Laxenburgu k. Wiednia;
nauki, które badają zjawiska i ustalają prawidłowości zachodzące w świecie wytworów i procesów powstałych w wyniku działalności człowieka w zakresie techniki;
przyrząd optoelektroniczny przetwarzający obraz opt. na sygnał elektr. wizyjny (p.w. analizujący) lub przeprowadzający operację odwrotną (p.w. syntezujący).
autom. dział cybernetyki techn. zajmujący się metodami automatycznego rozpoznawania znaków graficznych, obrazów, dźwięków, a także chorób, uszkodzeń urządzeń techn. itp. na podstawie sygnałów, mierzonych parametrów, objawów lub cech związanych z przedmiotem badań.
