ranga
Encyklopedia PWN
systematyka roślin, dawniej taksonomia roślin,
dział botaniki zajmujący się klasyfikacją roślin, opartą na ich cechach diagnostycznych;
warstwa społeczna, ukształtowana w Europie u schyłku średniowiecza, która w społeczeństwie stanowym tworzyła grupę uprzywilejowaną pod względem prawnym, politycznym i ekonomicznym, a następnie była głównym oparciem władzy państwowej w większości systemów absolutystycznych.
taniec
sztuka wywodząca się z języka ruchu, drugiego oprócz języka mowy podstawowego środka porozumiewania się ludzi;
[czes. < niem.],
sowiecki dowódca wojsk., pochodzenia litewskiego;
adelantado
w średniowieczu najwyższy rangą urzędnik reprezentujący króla na pogranicznych terenach królestw: Kastylii i Leónu na Płw. Iberyjskim.
[hiszp.],
adlectio
włączenie w skład instytucji osób nie spełniających kryteriów, jakie są wymagane od jej członków;
[łac., ‘dobranie’],