pęknięcie

Encyklopedia PWN

geol. drugi okres (jednostka geochronologiczna) ery mezozoicznej, trwający od ok. 203 do ok. 135 mln lat temu; także system (jednostka chronostratygraficzna), obejmujący powstałe w tym czasie skały.

klejstotecjum

[gr.-łac.],

bot. typ owocnika u grzybów workowców;

korozja

[łac.],

proces niszczenia (degradacji) materiałów w wyniku reakcji chemicznych lub elektrochemicznych przebiegających na granicy zetknięcia z otaczającym je środowiskiem.

kryształ

[gr. krýstallos],

ciało w stałym stanie skupienia, o prawidłowej budowie wewnętrznej, ograniczone naturalnymi płaskimi ścianami, tworzącymi wypukły wielościan (krystalograficzne postacie).

kujność, kowalność,

zdolność (podatność) metali i ich stopów do odkształcania się podczas kucia;

listwa mrozowa,

leśn. podłużna blizna na pniach drzew powstała przez zarastanie pęknięć powodowanych przez mróz.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>