pęknięcie

Encyklopedia PWN

eksfoliacja
[łac. exfoliatio ‘pozbawienie liści’],
deskwamacja,
geol. proces wietrzenia fiz. polegający na łuszczeniu się powierzchniowej części skał, gł. w wyniku zmian temperatury;
endospory
[gr. éndon ‘wewnątrz’, spóros ‘nasienie’],
bot. rodzaj zarodników powstających wewnątrz zarodni;
fraktografia
[łac. fractus ‘złamany’, ‘cząstkowy’, gr. gráphō ‘piszę’],
dziedzina nauki zajmująca się opisem oraz pomiarami powierzchni rozdziału (utraty spójności), zw. powierzchnią przełomu, która powstała po procesie pękania ciała stałego;
choroba pasożytnicza koniowatych, wywoływana przez larwy muchówek z rodzaju Gasterophilus (rodzina gzikowate);
geosynklina
[gr. gḗ ‘ziemia’, sygklínō ‘nachylam ku sobie’],
geol. według do niedawna powszechnie przyjmowanej, zdezaktualizowanej obecnie koncepcji — rozległa i ruchliwa strefa skorupy ziemskiej, która podczas długotrwałego rozwoju podlegała najpierw silnemu pogrążaniu i wypełnianiu przez osady, a następnie intensywnym deformacjom i wypiętrzaniu.
Gibbsa, Krawędź, Gibbs Fracture Zone,
tektoniczne pęknięcie strefy rozłamu w północnej części dna O. Atlantyckiego, prostopadłe do osi Grzbietu Śródatlantyckiego, od którego oddziela jego północną część — grzbiet Reykjanes;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia