pękanie
 
Encyklopedia PWN
pękanie,
proces utraty spójności materiału w wyniku działania obciążeń zewn. lub naprężeń własnych;
utrata spójności następuje poprzez rozdzielenie (przełom rozdzielczy) lub poślizg (przełom poślizgowy); pęknięcie nie poprzedzone odkształceniem plast. rozwija się bardzo szybko i nazywa się pęknięciem kruchym, a następujące po znacznych niekiedy odkształceniach plast. — pęknięciem ciągliwym; procesami powstawania i rozwoju pęknięć materiału zajmuje się mechanika pękania; ustala ona zależności między parametrem pola naprężeń wokół szczeliny (zw. współczynnikiem intensywności naprężeń), rozmiarami szczeliny i właściwościami materiału, tzn. odpornością materiału na pękanie lub parametrami propagacji (rozprzestrzeniania się szczeliny).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia