pęknięciem kruchym
Encyklopedia PWN
proces utraty spójności materiału w wyniku działania obciążeń zewn. lub naprężeń własnych;
Dawidenkowa–Friedmana wykres, wykres wytężeniowy,
wykres przedstawiający zależność między obciążeniem a przejściem materiału w stan plast. lub pęknięciem w sposób kruchy.
największa wartość naprężenia, które nie powoduje powstania w materiale odkształceń trwałych (plast.) lub, w przypadku materiałów kruchych, pęknięcia;
metaloznawca;
sprężystość, elastyczność,
właściwość ciała polegająca na jego powracaniu do pierwotnego kształtu i rozmiarów po zdjęciu obciążenia wywołującego odkształcenie (po odciążeniu);
