półprzewodnikowych
Encyklopedia PWN
elektronika
dziedzina nauki i techniki, zajmująca się wykorzystaniem zjawisk związanych z ruchem elektronów swobodnych w próżni, gazach i ciałach stałych (głównie półprzewodnikach);
[gr.],
cienkie warstwy krystaliczne wytwarzane na powierzchni krystalicznego podłoża przy użyciu różnych metod wykorzystujących zjawisko epitaksji.
nanostruktury
elektron. struktury materialne składające się z elementów, których wielkość zawiera się (umownie) w granicach od kilku do kilkuset nm.
[gr.-łac.],
fotodioda
dioda (lampowa lub półprzewodnikowa), której działanie jest oparte na zjawisku fotoelektrycznym.
[gr.],
przyrząd elektronowy o 2 elektrodach, lampowy (lampa mikrofalowa) lub półprzewodnikowy, przeznaczony do pracy w zakresie częst. odpowiadających mikrofalom.
litografia
elektron. jeden z etapów (procesów) technologii planarnej;
[gr. líthos ‘kamień’, gráphō ‘piszę’,‘rysuję’],