punkt końcowy miareczkowania
Encyklopedia PWN
chem. sposób postępowania w analizie miareczkowej polegający na dodawaniu (małymi porcjami) mianowanego roztworu (miano titrantu) do roztworu substancji oznaczanej.
pomiar zmian przewodności roztworu w trakcie miareczkowania mianowanym roztworem odczynnika;
dział chemiczny analizy miareczkowej wykorzystujący reakcje między kwasami i zasadami do ilościowego oznaczania kwasów (alkalimetria) lub zasad (acydymetria);
wskaźnik, indykator,
chem. substancja, która w określonych warunkach wykazuje wyraźną zmianę właściwości, najczęściej zmianę lub pojawienie się zabarwienia, fluorescencji, chemoluminescencji i in., co pozwala na stwierdzenie odczynu badanego roztworu albo obecności określonego jonu lub cząsteczki.
analiza elektrochemiczna, elektroanaliza chemiczna,
zespół metod analizy chemicznej, których istotą jest pomiar parametrów elektrycznych (napięcia, natężenia, oporności) związanych z przepływem prądu przez roztwór próbki lub oddziaływaniem elektrod z roztworem będącym przedmiotem analizy;
