publicznych
Encyklopedia PWN
pojęcie należące współcześnie do języka potocznego, występujące także w dyskursie publicznym oraz w naukach społecznych; w rozumieniu potocznym polityka oznacza: umiejętność sprawowania władzy publicznej; działania rządu; zdolność mobilizowania członków zbiorowości do wspólnego wysiłku na rzecz celów społecznych i zyskiwania ich posłuchu dla decyzji władzy; umiejętność skutecznej realizacji wyznaczonych celów społecznych w podzielonym, zróżnicowanym społeczeństwie.
prokuratura
organ państw. powołany do strzeżenia praworządności, czuwania nad ściganiem przestępstw i oskarżania przed sądem.
[łac.],
radiokomunikacja
dział telekomunikacji związany z przesyłaniem wiadomości na odległość przy użyciu fal elektromagnetycznych, gł. fal radiowych;
[łac.],
Służba Bezpieczeństwa (SB),
aparat powołany do ochrony bezpieczeństwa państwa i porządku publicznego w PRL, utworzony na mocy ustawy z 13 XI 1956 O zmianie organizacji naczelnych organów administracji publicznej w zakresie bezpieczeństwa publicznego.
Stephenson 
, ur. 9 VI 1781, Wylam k. Newcastle upon Tyne, zm. 12 VIII 1848, Tapton House (Chesterfield),
angielski mechanik wynalazca, pionier kolei publicznej.
[stị:wnsən]
George , ur. 9 VI 1781, Wylam k. Newcastle upon Tyne, zm. 12 VIII 1848, Tapton House (Chesterfield),
