psychiczny

Encyklopedia PWN

[gr., ‘niestanowczość’],

med. objaw zaburzeń psychicznych; tradycyjnie opisywana jako utrata lub porażenie woli, dziś nazywana też bywa awolicją;

afekt

[łac.],

psychol. reakcja emocjonalna na bodziec, przejawiająca się subiektywnym doznaniem przyjemności lub przykrości oraz tendencją do podtrzymania go (w przypadku bodźca pozytywnego) bądź przerwania (w przypadku bodźca negatywnego);

akceleracja

[łac. acceleratio ‘przyśpieszenie’],

psychol. w psychologii termin używany jako określenie:

akt

[łac. actus ‘dokonanie’, ‘czynność’, ‘urzeczywistnienie’],

filoz. w metafizyce arystotelesowsko-tomistycznej integralny element struktury bytu, różny od możności;

aktualizm

[łac. actualis ‘czynny’, ‘działający’],

psychol. kierunek występujący w XIX-wiecznej psychologii, ograniczający zadania psychologii do opisu i wyjaśniania aktów psychicznych oraz treści świadomości (traktujący procesy psychiczne jako rozwijające się pasmo zdarzeń tożsamych z aktualnymi przeżyciami — W. Wundt), odrzucający filoz. pojęcie substancji jako czegoś trwałego i stałego, a w konsekwencji duszy;

apatia

[gr. apátheia ‘niewrażliwość’],

med., psychol. objaw zaburzeń psychicznych;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>