psychiczny
Encyklopedia PWN
w szerokim znaczeniu — wszelkie zjawiska związane z oddziaływaniem środowiska społecznego i przyrodniczego na człowieka, kształtujące jego tożsamość, osobowość, postawy; w znaczeniu węższym — oddziaływania organizowane celowo, mające prowadzić do pożądanych zmian w funkcjonowaniu jednostek i grup.
wypalenie, wypalenie zawodowe,
zespół psychicznych i społ. skutków długotrwałego stresu emocjonalnego, przeżywanego w związku z wykonywaną pracą;
zamroczenie, stan (zespół) zamroczeniowy (pomroczny),
med. zaburzenie psychiczne, jeden ze stanów jakościowych zaburzeń przytomności, w którym dominują przejawy znacznego zwężenia strumienia świadomości;
zespół względnie stałych psychicznych i psychofiz. właściwości człowieka warunkujących łatwość uczenia się oraz efektywność wykonywania czynności w określonej dziedzinie działalności.
wg konstytucji Świat. Organizacji Zdrowia (1948) stan dobrego pełnego samopoczucia (dobrostanu) fiz., psychicznego i społ., a nie wyłącznie brak choroby lub niedomagania;
med. zespół objawów zarówno fiz., jak i emocjonalnych występujących w okresie kilku, kilkunastu dni poprzedzających miesiączkę, mogący utrudniać prowadzenie normalnej aktywności życiowej;
