przytomności zaburzenia
 
Encyklopedia PWN
przytomności zaburzenia,
med. grupa stanów chorobowych polegających na ilościowych lub jakościowych zmianach przytomności, jednej z podstawowych czynności ośrodkowego układu nerwowego, która sprawia iż odczuwamy: jasność, wyrazistość i wierność spostrzeganego obrazu otoczenia oraz siebie samego, swą czujność, obecność i gotowość do reagowania na zachodzące wydarzenia.
W kształtowaniu obrazu zaburzeń przytomności duży udział mają zaburzenia czynności tzw. tworu siatkowatego, pośredniczącego w modulowaniu tej aktywizacji na różnych piętrach ośrodkowego układu nerwowego; zaburzenia przytomności przejawiają się dezorientacją w czasie, miejscu i sytuacji, niewłaściwym spostrzeganiem, pojmowaniem i zapamiętywaniem zdarzeń, zmianą tempa, natężenia lub kolorytu emocjonalnego przeżyć oraz zaburzeniem kontaktu z otoczeniem i często niezrozumiałym zachowaniem. Ilościowe zaburzenia przytomności polegają na jej zróżnicowanym wyłączeniu (senność — sen patologiczny — śpiączka); w jakościowych zaburzeniach przytomności strumień świadomości ulega w różnym stopniu jakby zwężeniu (zamroczenie), zmąceniu (majaczenie) lub przymgleniu (splątanie). Zaburzenia przytomności mogą być następstwem wielu stanów chorobowych i są zawsze sygnałem ryzyka poważnych zagrożeń dla zdrowia lub życia chorych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia