prądnic
Encyklopedia PWN
zespół prądnicy elektr. i napędzającego ją silnika (np. spalinowego), przeznaczony do wytwarzania energii elektr. (zwykle w terenie, gdzie brak zasilania z sieci elektroenerg.).
pojazd drogowy silnikowy, dwuśladowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h, przeznaczony do przewozu osób i/lub ładunku, ciągnięcia przyczep albo wykonywania określonych czynności (np. samochód diagnostyczny);
elektrotechn. termin oznaczający: 1) samoczynne (bez doprowadzenia sygnału zewn.) powstawanie drgań w układzie elektr., wywołane niestabilnością układu; np. powstawanie drgań samowzbudnych w generatorze drgań elektrycznych; 2) zjawisko samoistnego powstawania pola magnet. w obwodzie wzbudzenia maszyny elektr. bez zasilania zewnętrznego.
Siemens
rodzina niem. wynalazców i przemysłowców, którzy wywarli istotny wpływ na rozwój wielu dziedzin techniki w XIX w.:
[zị:məns],
brat Wilhelma, niem. elektrotechnik i przemysłowiec;
fiz. napięcie źródła energii elektrycznej w stanie jałowym (przy odłączonym obciążeniu);
