prądnic
Encyklopedia PWN
pewien obszar przestrzeni wraz z ciałami w niej się znajdującymi, tworzący zamkniętą drogę, wzdłuż której występuje („płynie”) strumień indukcji magnetycznej, zwany strumieniem magnetycznym Φ;
wł. fizyk i wynalazca;
mechanik fr.;
jedna z postaci, w której przejawia się pole elektromagnetyczne;
elektrotechn. stosunek różnicy prędkości wirowania ns pola magnet. stojana maszyny elektr. indukcyjnej i prędkości obrotowej n jej wirnika do prędkości ns;
ukierunkowany ruch (przepływ) swobodnych ładunków elektrycznych w środowisku przewodzącym, który zachodzi pod wpływem pola elektrycznego.
