przystające
Encyklopedia PWN
mat. własność figur geometrycznych: 2 figury są przystające, jeżeli przez wykonanie pewnej liczby przesunięć, obrotów i symetrii można jedną z nich otrzymać z drugiej (można nałożyć jedną na drugą);
mat. warunki konieczne i wystarczające na to, by 2 trójkąty były przystające: 1) odpowiednie boki są równe (bbb), 2) 2 boki są równe i kąt między nimi jest przystający (bkb); 3) 1 bok jest równy i kąty do niego przyległe są przystające (kbk).
mat. pojęcie z teorii liczb: mówi się, że liczby całkowite a i b przystają wg modułu m (modulo m, mod m; m — liczba naturalna), jeżeli liczba a − b jest podzielna przez m, a więc jeżeli a i b dają przy dzieleniu przez m równe reszty;
mat. bryła będąca sumą skończonej liczby czworościanów, sklejonych tak, by ich łączne wnętrze (wnętrze zbioru) było w jednym kawałku (spójne) oraz aby w jednym kawałku było wnętrze jej części wspólnej z odpowiednio małą kulą o środku w dowolnym z wierzchołków.
mat. linie przecinające pod kątem prostym (trajektorie ortogonalne) proste jakiegoś pęku;
