przeżyć
Encyklopedia PWN
intuicjonizm
filoz. kierunek w teorii poznania, wg którego głównie lub jedynie wartościowym sposobem poznania jest intuicja, rozumiana jako niewyrażalny w języku akt bezpośredniego, ale nie zmysłowego obcowania z przedmiotem, pozwalający na przeżycie jego konkretnej, niepowtarzalnej natury (istoty, wewnętrznego sensu).
[ang. intuitionism < łac. intueri ‘wglądać’, ‘przeczuwać’],
katharsis
pojęcie wiążące się z wierzeniami orfickimi, wprowadzone przez pitagorejczyków do teoretycznych rozważań nad muzyką, mającą wg nich zdolność „oczyszczania duszy”;
[gr., ‘oczyszczenie’],
szwajcarski malarz i grafik, działający głównie w Niemczech.
psychologia
współcześnie, w najszerszym rozumieniu — nauka zajmująca się ludzkimi czynnościami lub zachowaniami, które składają się zarówno z subiektywnych procesów umysłowych, jak i z zewnętrznych, obiektywnych i fizycznych reakcji;
[gr. psychḗ ‘dusza’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
