katharsis
 
Encyklopedia PWN
katharsis
[gr., ‘oczyszczenie’],
pojęcie wiążące się z wierzeniami orfickimi, wprowadzone przez pitagorejczyków do teoretycznych rozważań nad muzyką, mającą wg nich zdolność „oczyszczania duszy”;
kategoria utrwalona w teorii sztuki przez Arystotelesa (Poetyka, rozdz. 6), który jednak uważał, że k. polega nie na uszlachetnianiu uczuć, lecz na ich wyładowaniu; dokonuje się ono zwłaszcza dzięki doznaniu estetyczno-emocjonalnemu wywołanemu przez tragedię, która przez odpowiednią prezentację losu bohaterów pobudza widza do intensywnego przeżycia litości i trwogi, i przez to prowadzi do wyzwolenia się z tych uczuć. W dziejach estetyki katharsis była rozumiana różnie: jako oczyszczenie moralne, hedonistyczne zadowolenie, efekt o charakterze terapeutycznym, przeżycie czysto estetyczne.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia