przez
Encyklopedia PWN
jedna z głównych szkół filozoficznych neokantyzmu, założytnego 1870 przez H. Cohena (który w latach 70. XIX w. napisał obszerne komentarze do 3 krytyk I. Kanta); reprezentowana również zwłaszcza przez P. Natorpa i E. Cassirera.
szkoła wojsk., zał. 1815 w Warszawie przez wielkiego ks. Konstantego Pawłowicza;
w pol. nazewnictwie instytucje kształcące uczniów na poziomie podstawowym, gimnazjalnym i ponadgimnazjalnym, zakładane, prowadzone i utrzymywane przez ministerstwa właściwe ds. edukacji danego kraju, organy administracji państw. bądź gminnej;
w pol. nazewnictwie typ szkoły niepublicznej, finansowanej przez rodziców lub stowarzyszenia, towarzystwa (lokalne, regionalne, międzynar.) lub fundacje o charakterze oświat., które są organem prowadzącym;
geol. koncentrat minerałów ciężkich uzyskany przez przemywanie wodą luźnych skał okruchowych (np. piasków lub żwirów) w odpowiednich naczyniach;
oznaka w niektórych orderach wojsk., w kształcie plecionego sznura w barwach odznaczenia
