przestrzenne
Encyklopedia PWN
fotogrametria
dziedzina nauk techn. zajmująca się pozyskiwaniem, przekształcaniem, prezentacją i gromadzeniem informacji (ilościowych i jakościowych) dotyczących danego terenu lub obiektu na podstawie zdjęć fotogrametrycznych (tzw. fotogramów) lub ich reprezentacji cyfrowych.
[gr. phōs, phōtós ‘światło’, grámma ‘zapis’, ‘rysunek’, metréō ‘mierzę’],
zespół wartości liczbowych określających jednoznacznie położenie geodezyjnego punktu względem geodezyjnego układu odniesienia;
holografia
technika zapisu i odtwarzania pól falowych, np. świetlnych, mikrofalowych, akustycznych, elektronowych, której istotną cechą jest możliwość zapisu na nośniku informacji zarówno o amplitudzie, jak i o fazie fali.
[gr.],
izomeria
zjawisko polegające na tym, że cząsteczki związków chemicznych (organicznych i nieorganicznych) o identycznych sumarycznych wzorach cząsteczkowych różnią się sposobem lub kolejnością powiązania atomów albo rozmieszczeniem atomów w przestrzeni.
[gr. ísos ‘równy’, méros ‘część’],
żona Władysława Strzemińskiego, rzeźbiarka.
genet. zjawisko o zasadniczym znaczeniu dla dziedziczności, polegające na przestrzennym i chemicznym dopasowaniu par zasad azotowych występujących w kwasach nukleinowych;
