przekrój
Encyklopedia PWN
sztylet
krótka biała broń, używana XVI–XIX w. do walki wręcz;
[wł.],
wielkość określająca zdolność ciała do przeciwstawiania się odkształceniu wywołanemu przez obciążenie zewn.;
goły przewód elektryczny (z miedzi, aluminium, stali) o dużym przekroju poprzecznym, mocowany zwykle na izolatorach wsporczych;
górn. narzędzie wiertnicze bezpośrednio urabiające skałę, stosowane do wykonywania otworu wiertniczego;
hutn. wyrób walcowany na zimno, ze stali lub metali nieżel., o przekroju płaskiego prostokąta i długości znacznie większej od szerokości;
kształtownik o przekroju poprzecznym zbliżonym kształtem do litery T.
