przekrój
Encyklopedia PWN
prozaik, publicysta, krytyk muzyczny;
zjawisko znacznego wzrostu ciśnienia wskutek nagłego zahamowania przepływu cieczy w przewodzie;
hutn. proces przeróbki plast., nadający żądany kształt i wymiary półwyrobom (walcowanie wlewków na kęsiska, kęsisk m.in. na kęsy) i wyrobom metalowym (walcowane wyroby) dzięki odkształceniu metalu między obracającymi się walcami lub niekiedy (np. w. gwintów) — przesuwającymi się szczękami.
weber, Wb,
jednostka strumienia magnetycznego (strumienia indukcji magnetycznej) w układzie SI;
Widmanstättena figury
wzór widoczny na wypolerowanej powierzchni przekroju niektórych meteorytów żel., zw. oktaedrytami, oraz metalicznych części niektórych meteorytów żel.-kam. (syderolity), po jej wytrawieniu rozcieńczonym kwasem azotowym;
[f. ˜sztetena],
