prywatnym
Encyklopedia PWN
specyficzna, dostosowana do religijnych zasad islamu interpretacja społecznego procesu gospodarowania.
wieloznaczny termin odnoszący się do: 1) struktury organizacyjnej społeczeństwa, porządkującej za pomocą aparatu administracyjnego działania jednostek i grup na podstawie norm przez siebie ustalanych; 2) organizacji grupy społecznej zajmującej pewne terytorium z władzą suwerenną na czele, związku politycznego, w którym władza prawomocna korzysta ze „środków panowania nad ludźmi” (M. Weber), lub „korporacji terytorialnej wyposażonej w bezpośrednią, samorodną władzę zwierzchniczą” oraz osobowość prawną (G. Jellinek). W obu ujęciach, podobnie jak w tym, w którym eksponuje się „gwarancyjny” charakter państwa, jako 3) struktury powołanej do ochrony uprawnień jednostek, odróżnia się państwo od społeczeństwa; inne znaczenie mają określenia państwa jako 4) „aktualizacji idei etycznej” (G.W.F. Hegel) lub 5) porządku prawnego, będącego strukturą normatywną, której organami są zarówno instytucje władcze, jak i obywatele (H. Kelsen).
ekon. systemy powiązań i zależności między różnego rodzaju instytucjami bankowymi, zwykle określone przez prawo bankowe w danym kraju, które ustala m.in. rolę banku centralnego, rodzaje banków, ich zakres działania oraz zadania nadzoru bankowego.
ekon. część polityki finansowej państwa wyodrębniona ze względu na jej przedmiot (gromadzenie dochodów, dokonywanie wydatków, finansowanie deficytu budżetowego), a nie na szczególne cele, tożsame z celami przyjętej aktualnie polityki gospodarczej; w węższym znaczeniu polityka budżetowa obejmuje decyzje dotyczące poziomu i struktury wydatków państwowych, opodatkowania oraz zadłużania się przez państwo.
