prostymi
Encyklopedia PWN
populizm
politol. tendencja społeczno-polityczna (nasilenie określonych przekonań i zachowań), charakteryzująca się wiarą w mądrość i uczciwość prostego człowieka, niechęcią do wykształconych elit, specjalistów, ekspertów, przywiązaniem do prostych wyjaśnień i rozwiązań oraz roszczeniowym stosunkiem do państwa i wyższych warstw społecznych.
[fr. < łac. populus ‘lud’],
związki chemiczne pierwiastka węgla, z wyłączeniem tlenków i siarczków węgla, kwasu węglowego i jego nieorganicznych pochodnych (węglany i wodorowęglany metali i amonu oraz chlorki, niepodstawione amidy i imidy kwasu węglowego), węglików metali, cyjanowodoru, cyjanamidu i kwasu cyjanowego oraz ich soli nieorganicznych, karbonylków metali, zaliczanych do związków nieorganicznych.
związki organiczne, pochodne alkoholi lub fenoli o ogólnym wzorze R1–O–R2, gdzie R1 i R2 są grupami alkilowymi lub arylowymi;
mat. funkcja postaci y = ax + b, której wykresem jest linia prosta, nachylona do osi OX pod kątem α, takim że tg α = a (a nazywa się współczynnikiem kierunkowym prostej lub niekiedy jej spadkiem);
