propaganda

Encyklopedia PWN

propaganda
[łac.],
celowe oddziaływanie na zbiorowości i jednostki zmierzające do pozyskania zwolenników i sojuszników, wpojenia pożądanych przekonań i wywołania określonych dążeń i zachowań.
instytucja polskiego państwa podziemnego, założona 1939 jako Oddział Polityczna organizacji Służba Zwycięstwu Polski, od wiosny 1940 pod nazwą BIP;
(IPS), instytucja artyst., utworzona w celu upowszechniania sztuki, działająca 1930–39 w Warszawie;
Armia Krajowa (AK), Siły Zbrojne w Kraju (SZK), kryptonim Polski Związek Powstańczy (PZP),
konspiracyjna niepodległościowa organizacja wojskowa, część Sił Zbrojnych RP działająca w okresie II wojny światowej w kraju, podlegająca Naczelnemu Wodzowi i rządowi Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie;
doktryna i praktyka twórcza w literaturze, sztuce, filmie, muzyce, wprowadzona w ZSRR na początku lat 30. XX w., a po II wojnie światowej narzucona w innych państwach bloku sowieckiego;
Żenczykowski Tadeusz, pseud. Zawadzki, ur. 2 I 1907, Warszawa, zm. 30 III 1997, Londyn,
dziennikarz, publicysta, działacz polityczny;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia