produkcyjne
Encyklopedia PWN
fabryka
ekon. forma organizacji produkcji przemysłowej oparta na pracy maszyn;
[łac. fabrica ‘warsztat rzemieślniczy’],
Federacja Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych — NOT (FSNT — NOT), do 1990 Naczelna Organizacja Techniczna,
federacja samorządnych stowarzyszeń naukowo-technicznych inżynierów i techników,
firmowa literatura, literatura techniczno-handlowa,
ogół dokumentów piśmienniczych (publikowanych i niepublikowanych), przeznaczonych do rozpowszechniania, odnoszących się do przedsiębiorstw, ich wyrobów i usług;
holenderski konstruktor lotniczy, instruktor pilot, przemysłowiec, wynalazca.
ekon. metoda organizacji pracy i zarządzania wielkim przedsiębiorstwem, wprowadzona 1913 przez H. Forda w jego zakładach Ford Motor Company; metoda ta jest także zwana kierunkiem przemysłowym w zarządzaniu albo kierunkiem techniczno-fizjologicznym; twórcza kontynuacja tayloryzmu;
w ekonomii marksistowskiej nieskonsumowana, a więc zgromadzona w danym okresie, część dochodu narodowego, przeznaczona na inwestycje produkcyjne i nieprodukcyjne oraz na tworzenie rezerw i zapasów.
