położenia
Encyklopedia PWN
międzynar. system satelitarny przeznaczony do działań poszukiwawczo-ratowniczych;
zespół metod służących do określania struktury materii, tj. rodzaju atomów, z których jest ona zbudowana i rozmieszczenia ich w przestrzeni.
geodezja
jedna z nauk o Ziemi zajmująca się wyznaczaniem jej kształtu i rozmiarów, pomiarami całej planety lub dowolnych jej części.
[gr. gḗ ‘ziemia’, daíōmai ‘dzielę’],
paralaksa
astr. zjawisko zmiany kierunku, w którym obserwowany jest obiekt astr., w wyniku zmiany położenia obserwatora, a także kąt między kierunkami do danego obiektu poprowadzonymi z 2 różnych położeń obserwatora.
[gr.],
poziomnica, libella, poziomica,
przyrząd służący do wyznaczania kierunku lub płaszczyzny w położeniu poziomym lub pionowym, niekiedy do pomiaru małych kątów wychylenia od poziomu lub pionu.
