poziome
Encyklopedia PWN
mikroelektronika
elektron. dziedzina nauki i techniki zajmująca się zminiaturyzowanymi układami elektronicznymi realizowanymi całkowicie w postaci scalonej (układ scalony), niekiedy z udziałem elementów (przyrządów) dyskretnych (dyskretny przyrząd).
[gr.],
archeol. krąg kultur epoki brązu (gł. XVI–XV w. p.n.e.) zajmujących znaczną część zachodniej i środkowej Europy — od górnego dorzecza Loary na zachodzie, po środkowe dorzecza Łaby i Odry na północy oraz Cisę i dorzecze Sawy i Drawy na południowym wschodzie;
Mondrian Piet, właśc. Pieter Cornelis Mondriaan, ur. 7 III 1872, Amersfoort k. Utrechtu, zm. 1 II 1944, Nowy Jork,
holenderski malarz i teoretyk sztuki, jeden z prekursorów abstrakcji.
jaskinia krasowa w południowej Rumunii, u wylotu wąwozu rz. Galbenu;
ściana (z kamienia, cegieł, betonu) przenosząca obciążenia poziome, np. od naporu mas ziemnych (m.o. chroniący skarpę przed osuwaniem) lub składowanych materiałów (ściana silosu).
geol. struktura tektoniczna będąca wynikiem poziomego przemieszczenia zwartych mas skalnych względem podłoża wzdłuż poziomej lub bardzo słabo nachylonej powierzchni nieciągłości (zw. powierzchnią nasunięcia) na znaczną odległość; także proces przemieszczania mas skalnych (szariaż), prowadzący do powstania takiej struktury;
