poziome
Encyklopedia PWN
sposób klasyfikacji pierwiastków chemicznych w postaci tabeli powstałej w wyniku ułożenia pierwiastków według wzrastającej liczby atomowej oraz według ich właściwości chemicznych;
pitha
[sanskr. pīṭha ‘siedzisko’, ‘siedziba’]:
płaszczyzna frankfurcka, pozioma frankfurcka,
antropol. płaszczyzna pozioma uszno-oczodołowa uwzględniana głównie w pomiarach antropometrycznych i obserwacjach antroposkopijnych głowy lub czaszki, zatwierdzona 1884 na zjeździe antropologów we Frankfurcie n. Menem.
hydrol. największe i najbardziej regularne okresowe ruchy wód oceanicznych, objawiające się rytmicznymi zmianami poziomu morza, wywołane przyczynami astronomicznymi (siłami przyciągania Księżyca i Słońca) oraz siłami bezwładnościowymi w układzie Ziemia–Księżyc–Słońce;
żegl. pozioma konstrukcja zamykająca kadłub statku wodnego i jego nadbudowy (nadbudówka) od góry lub stanowiąca poziomą przegrodę wewnątrz statku, także platforma w konstrukcji statku;
archeol. krąg kultur rozwijający się w środkowej i młodszej epoce brązu, na niektórych terenach także we wczesnej epoce żelaza (XV–IV w. p.n.e.), zajmujących rozległe obszary w środkowej i zachodniej Europie — między Bałtykiem na północy i Płw. Bałkańskim na południu, Karpatami na wschodzie i Katalonią na zachodzie;
