nasunięcie
 
Encyklopedia PWN
nasunięcie,
geol. struktura tektoniczna będąca wynikiem poziomego przemieszczenia zwartych mas skalnych względem podłoża wzdłuż poziomej lub bardzo słabo nachylonej powierzchni nieciągłości (zw. powierzchnią nasunięcia) na znaczną odległość; także proces przemieszczania mas skalnych (szariaż), prowadzący do powstania takiej struktury;
na ogół n. mają setki m, a maks. dochodzą do ponad 30 km (n. Glarus w Alpach Szwajcarskich); większe n., sięgające 200 km, zalicza się do płaszczowin; nasunięcie stanowi rodzaj odwróconego uskoku, nachylonego pod bardzo małym kątem; występuje powszechnie na obszarach o tektonice alpejskiej.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia