polis

Encyklopedia PWN

[gr. euergétēs ‘dobroczyńca’],

w staroż. Grecji instytucja dobrowolnych — w przeciwieństwie do obowiązkowych liturgii — świadczeń ponoszonych na rzecz wspólnoty obywatelskiej przez członków elity społ. (w epoce hellenistycznej i rzym. także przez królów i cesarzy);

Farrington

[fạ̈rıŋtən]

Benjamin, ur. 10 VII 1891, Cork (Irlandia), zm. 25 X 1969, Swansea (pd. Walia),

ang. filolog klas., historyk nauki, marksistowski publicysta;

fratria

[gr. phratría ‘braterstwo’],

hist. jedna z grup, na jakie dzieliła się społeczność polis greckich;

geruzja, gr. gerousía,

w staroż Grecji rada starszych w różnych polis greckich;

Grecy, łac. Graeci,

lud indoeur. przybyły na teren Bałkanów zapewne w 3 falach migracyjnych między 2000 a 1200 p.n.e.;

Heidegger