polis
Encyklopedia PWN
w staroż. Grecji proces ekspansji na tereny (z reguły zamor.) zamieszkane przez nie-Greków. Miasto, które zakładało kolonię,
Koryncki Związek, zw. też Ligą Koryncką,
związek greckiego polis zawiązany na kongresie zwołanym do Koryntu z inicjatywy Filipa II, króla Macedonii, po bitwie pod Cheroneą (338 p.n.e.);
metojkowie
w starożytnej Grecji grupa ludzi zamieszkująca w polis, mająca wolność osobistą, nie należąca jednak do wspólnoty obywatelskiej;
[gr., ‘mieszkający pośród’],
najstarszy system miar.
skupisko ludzkie, przeciwstawiane wsi, charakteryzujące się zagęszczoną zabudową, zróżnicowaną strukturą społeczną mieszkańców, utrzymujących się w większości z zajęć nierolniczych — handlu, rzemiosła, przemysłu i usług.
paideia
w staroż. Grecji pocz. wychowanie dzieci, a od późnego okresu klas. kształcenie ogólne, humanizacja;
[gr. país ‘dziecko’, dosłownie ‘wychowanie, wykształcenie dziecka’],
