pokarmowy

Encyklopedia PWN

zatrucie, intoksykacja,

med. zaburzenie czynności komórek, tkanek lub narządów wskutek działania substancji egzogennych (pochodzenia roślinnego, zwierzęcego, chem., jadów bakteryjnych) lub pochodzenia endogennego (nadmiar hormonów tarczycy, gestoza, samozatruwanie się metabolitami nie wydalanymi, np. w mocznicy, niewydolności wątroby, gorączce);

zespolenie chirurgiczne, anastomoza chirurgiczna,

zabieg operacyjny polegający na wykonaniu koniecznego połączenia elementów anatomicznych tego samego układu (przewód pokarmowy, naczynia tętnicze, żylne, moczowodu itp.) po uprzednim usunięciu części zmienionej chorobowo

zęby,

anat. zwykle drobne, twarde twory osadzone (z reguły) w jamie gębowej większości kręgowców (u człowieka jamie ustnej), głównie na szczękach tego pierwszego odcinka układu pokarmowego, służące do przytrzymywania, odcinania i rozdrabniania pokarmu;

zoocenoza

[gr.],

ekol. zgrupowanie zwierząt, wchodzące w skład biocenozy;

zwierzęce grupy rodzinne,

zbiorowości zwierzęce złożone z rodziców (lub jednego z nich), dzieci, starszego rodzeństwa, czasem także z osobników dalszego pokrewieństwa (np. tzw. ciotki), które łączy szczególna więź;

żółciowe barwniki,

biochem. różnobarwne związki org. o cząsteczkach zawierających 4 pierścienie pirolowe połączone w łańcuch.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>