pokarm

Encyklopedia PWN

zdzieranie zębami przez zwierzęta kopytne (jelenie, łosie, żubry, daniele, muflony) kory z drzew stojących lub ściętych w celu zdobycia pokarmu, zwłaszcza zimą;
zwykle jednogatunkowe grupy owadów, będące potomstwem jednej lub kilku samic, zamieszkujące wspólne gniazdo lub kolonię gniazd (np. mrowisko), często broniące wspólnego terytorium, u których istnieje więź społ. (społeczne życie zwierząt), podejmujące zespołowe działania (socjologia zwierząt).
ssaki, Mammalia,
gromada stałocieplnych kręgowców, których młode żywią się wydzieliną gruczołów mlecznych matki.
stomatognatyczny układ, narząd żucia,
zespół elementów oraz struktur anatomicznych i czynnościowych twarzoczaszki biorących udział w funkcji pobierania pokarmu;
składniki naturalne występujące w minim. ilościach w niektórych produktach żywnościowych, gł. pochodzenia roślinnego, po których spożyciu mogą występować zaburzenia związane gł. z blokowaniem wykorzystywania przez organizm składników odżywczych pokarmu.
syfon
[gr.],
zool. struktury anat. u zwierząt;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia