syfon
 
Encyklopedia PWN
syfon
[gr.],
zool. struktury anat. u zwierząt;
1) tylna część fałdów płaszcza małżów, zrośnięta w 2 miejscach tak, że w przekroju ma kształt ósemki otworem dolnym (s. wpustowym) do jamy płaszcza dostaje się woda z pokarmem i tlenem, otworem górnym (s. wypustowym) jest ona usuwana wraz z odchodami; u gat. zagrzebujących się w piasku lub mule s. tworzą długie rurki, wystające ponad poziom dna; 2) krótka rurka będąca wytworem ściany ciała osłonic; jedna z rurek jest s. wpustowym, druga — wypustowym; 3) wyrostek worka trzewiowego łodzików; przebija on przegrody muszli i łączy jej poszczególne komory z ciałem zwierzęcia; wytwarzany w nim gaz zapewnia odpowiednią wyporność muszli; 4) wydłużona część odwłoka żyjących w wodzie larw owadów (chrząszcze, muchówki), służąca do oddychania.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia