pojęć
Encyklopedia PWN
Tarski Alfred, pierwotnie A. Tajtelbaum, ur. 14 I 1901, Warszawa, zm. 27 X 1983, Berkeley (stan Kalifornia),
polski logik, matematyk i filozof; uważany za jednego z największych logików w dziejach nauki.
alienacja
proces, w którym to, co przynależy do istoty człowieka lub stanowi wytwór jego pracy staje się dla niego obce jako samodzielna rzeczywistość; jedna z podstawowych kategorii filozofii G.W.F. Hegla, L. Feuerbacha, K. Marksa.
[łac. alienus ‘obcy’, alienatio ‘wyobcowanie’],
eidos
w starożytnej Grecji początkowo widzialna, zewnętrzna postać osoby lub rzeczy, później ich wewnętrzna forma i struktura (właściwość), a następnie, w znaczeniu klasyfikującym — rodzaj;
[gr. eídō ‘widzę’, ‘spostrzegam’],
etos
u starożytnych Greków termin oznaczający stały sposób postępowania właściwy człowiekowi, a zwłaszcza jego stosunek do innych ludzi.
[gr. ḗthos, ‘porządek’, ‘ład’],
dział geometrii, w którym badania różnego rodzaju przestrzeni i ich podzbiorów (figur geom., obiektów) prowadzi się za pomocą metod analizy mat. (rachunku różniczkowego i całkowego).