podstawienie
Encyklopedia PWN
metoda otrzymywania związków alkiloaromatycznych i acyloaromatycznych (ketonów arylowych) przez elektrofilowe podstawienie (substytucja) atomu wodoru w związkach aromatycznych grupą alkilową lub acylową, katalizowane zazwyczaj bezwodnym chlorkiem glinu lub innymi kwasami Lewisa (halogenki galu, żelaza, antymonu, cyny, boru, tytanu, cynku), kwasami (siarkowy(VI), ortofosforowy(V), fluorowodorowy) oraz kationitami i zeolitami;
log. funkcja zdaniowa, której przekształcenie w zdanie prawdziwe (albo fałszywe) zależy tylko od tego, czy w miejsce zmiennych zdaniowych podstawi się zdania prawdziwe, czy fałszywe, lub tylko od denotacji nazw podstawionych za zmienne nazwowe.
log. funkcja zdaniowa, której przekształcenie w zdanie prawdziwe (albo fałszywe) nie zależy tylko od tego, czy w miejsce zmiennych zdaniowych podstawi się zdania prawdziwe, czy fałszywe;
dziedzina nauk biologicznych, a ściślej genetyki, której zadaniem jest wyjaśnienie molekularnych podstaw procesu dziedziczenia;
mat. wielościan, którego wszystkie wierzchołki leżą na 2 równoległych płaszczyznach (zwanych płaszczyznami podstaw), i którego wszystkie krawędzie nie leżące na tych płaszczyznach (zwanych krawędziami bocznymi) są wzajemnie równoległe;
każdy z 2 wielościanów otrzymanych w wyniku przecięcia graniastosłupa płaszczyzną nierównoległą do płaszczyzny podstaw, jednak tych podstaw nieprzecinającą.
