podmiotowym
Encyklopedia PWN
klauzula
prawo zastrzeżenie ograniczające lub rozszerzające skutki umowy, traktatu lub dokumentu prawnego.
[łac. clausula ‘zakończenie’, ‘zamknięcie’],
logos
wieloznaczne pojęcie będące synonimem słowa, rozumienia, rozumu, zasady porządkowania, prawa rządzącego rzeczywistością;
[gr. légein ‘zbierać’],
w znaczeniu prawnym ogół podmiotowych praw majątkowych należących do danej osoby fizycznej lub prawnej i stanowiącej jej aktywa;
kategoria cywilnych praw podmiotowych, zasadniczo obciążających własność.
reformatorski ruch pedag., którego celem była odnowa szkoły oraz unowocześnienie zasad nauczania i wychowania;
typ podatku, którego przedmiotem jest osiąganie dochodu, a podstawą — ustawowo zdefiniowany dochód (różnica między przychodem a kosztami jego uzyskania);