piezoelektrycznych
Encyklopedia PWN
fiz. powstawanie wypadkowego momentu elektr. w niektórych kryształach dielektr. (dielektryki) pod wpływem ściskania lub rozciągania wzdłuż jednej z osi krystalograficznych;
przetwornik elektroakustyczny przetwarzający sygnały elektr. na sygnały akustyczne przekazywane bezpośrednio do ucha słuchającego;
med. sposób obrazowania struktury i czynności narządów wewnętrznych z wykorzystaniem ultradźwięków.
dielektryki wykazujące właściwości ferroelektr.; ferroelektryczność.
mikrofon
przetwornik elektroakustyczny przeznaczony do przetwarzania sygnałów akustycznych (np. dźwięków mowy, muzyki) na sygnały elektryczne;
[gr.],
turmaliny
grupa minerałów, borokrzemiany sodu, glinu, wapnia, magnezu, żelaza, litu i in. metali, o bardzo złożonym i zmiennym składzie chem.;
[fr. < syngaleskie],
