pierwotna
Encyklopedia PWN
acquis communautaire
wspólnotowy dorobek prawny; termin stosowany w kontekście prawa Wspólnot Europejskich i Unii Europejskiej (UE), używany w rozumieniu wąskim i szerokim, zamiennie z terminami: prawo wspólnotowe, eur. prawo wspólnotowe i prawo europejskie.
[akị komünotẹ:r; fr.],
pierwotna niewydolność kory nadnerczy;
afirmacja
w filozofii poznania stwierdzenie lub uznanie czegoś (prawdy, istnienia);
[łac. affirmatio ‘potwierdzenie’, ‘przyjęcie’],
agama
Święte teksty późnego hinduizmu; w dźinizmie zbiór świętych pism kanonicznych uznawany przede wszystkim przez śwetambarów.
[sanskr. āgama ‘to, co przyszło’]:
zespół kilkudziesięciu ludów mówiących językami z grup: tureckiej, mongolskiej i mandżursko-tunguskiej;
analizy twierdzenie podstawowe, twierdzenie Newtona–Leibniza,
mat. twierdzenie wyrażające związek między całką oznaczoną a funkcją pierwotną: jeśli F jest dowolną funkcją pierwotną f, to wówczas spełniony jest wzór ![](https://mm.pwn.pl/emf/wdo0078.gif)