pasterski
Encyklopedia PWN
pol. rasa psów pasterskich hodowanych przez górali w rejonie Tatr;
stadny chów zwierząt domowych (m.in. bydła, owiec, kóz, koni, wielbłądów);
pastorałka
lit. utwór literacki przedstawiający pasterzy lub wieśniaków, żyjących z dala od miasta, w harmonii z naturą:
[łac. pastoralis ‘pasterski’],
ludność góralska zamieszkująca Podhale (granica północna — pasmo Gorców, zachodnia — ziemia orawska, wschodnia — ziemia spiska, południowa — Tatry);
węgierska rasa niewielkich psów pasterskich;
poglądy na temat moralnego i religijnego aspektu życia społecznego, gospodarczego i politycznego, oparte na chrześcijańskiej koncepcji człowieka i społeczeństwa, stanowiące część doktryny chrześcijańskiej, zwłaszcza w katolicyzmie.
