pasterski

Encyklopedia PWN

słowac. rasa psów pasterskich; duży, wys. w kłębie 59–70 cm; masa ciała do ponad 40 kg; biały, podobny do owczarka podhalańskiego.

[fet szãpẹtr; fr.],

scena pasterska,

przedstawienie sielankowych scen pasterskich;

[węg. < tur.],

węgierska rasa psów pasterskich, powstała ok. IX w.; przodkowie tej rasy dotarli na Węgry prawdopodobnie z Azji;

obniżenie tektoniczne w Centralnych Karpatach Zachodnich między Tatrami na południu a Beskidami Zachodnimi na północy;

rasa psów wyhodowana w Niemczech w XIX w.;

rasa pasterskich psów średniej wielkości, wyhodowana po II wojnie świat. w Polsce;

Materiały dodatkowe